تقویم تولد

Lilypie Kids Birthday tickers

۱۳۹۰ آبان ۱۹, پنجشنبه

 عکس بالا یکی دیگه از نقاشی های فرازه. خب خیلی وقته ازش ننوشتم. الان که اومدم تو وبلاگ با کمک یه فیل تر شکنی اومدم که اینم دیگه  مدتهاست جواب نمیده و امشب نمیدونم چی شد که  به سرش زد ووبلاگمو بازکرد   و منم از فرصت استفاده کردم. داشتم میگفتم. از بین تموم کارای فراز علی الحساب این نقاشی ها رو داشته باشید. سمت راستی که از نقاشی های تیپیکال فرازه. نقاشی سمت چپ هم یه ماشینه- ماشینی که به قول خودش سیستم داخلش یه طوریه که دودای رنگی میده بیرون که بوی عطر میدن نه بوی دود!!!
 فراز عشق ماشینه کلن. نگفته بودم؟ بن تن واسپایدرمن در درجات بعدی اهمیت قرار دارند. فوتبال هم علی الحساب جایی در علائقش نداره. یه چیزایی از بچه های مدرسه و پسردایی و پسرخاله اش  در مورد فوتبال شنیده و یه سری بازیکنا و تیما.هر از گاهی برای نشون دادن معلومات اضافه شده ش به من یه چیزایی میگه. مثلن چند روز پیش داشت برام تعریف میکرد که اون موقع که تو نبودی من فوتبال بارسلونا رو از تلویزیون دیدم. مایکل جکسون هم یه گل زد!!
ضمنا فراز معتقده نقاشی تو دفتر خط دار با نظم تره تا دفتر نقاشی!
 عکس دوم، برف همین دو سه روز پیشه. تو محوطه خونمون. فراز که کلی کیفول شد
 . این یکی از عکسای فراوانیه که فراز از به قول خودش عشقاش  در زوایای مختلف گرفته.
دیگه چی گذشته تو این مدت؟ خب اول اینکه فراز آب بابا داد رو یاد گرفته. امشب یه املا نوشت از همینا. فکرشو بکنید؟ همون فراز جوجوی 47 سانتی مشق مینویسه و املا!  اینو دیگه عکس ننداختم بیارم اینجا ولی به محض اینکه عکسی انداختم و فیل تر شکن و اینها رو به راه بود، میام میزارمش اینجا ببینید دستخط این شازده رو. 
هممم دیگه چی. آها ما دو سه هفته پیش رفتیم کیش و اومدیم. بزار یه عکسم از  اونجا پیدا کنم. آها این
لازم به ذکره که فراز بعد اون سفرسیاه سوخته شد و هنوز به رنگ سابقش برنگشته.

راستی کتاب میهمانی خداحافظی خانم شین رو هم از دست ندید. کتاب قشنگ و ساده ایه و پر از جملاتی که آدم همه ش فکر میکنه فکرای خودشه که با نظم و ترتیب و قشنگ نوشته شدن. ذوق اینکه نویسنده‏ کتاب رو از نزدیک میشناسیم هم یه سمت دیگه ی قضیه خوش خوشان شدنه. 
 

۶ نظر:

پریسا گفت...

بعد از مدتها شنیدن از تو و فراز خوب بود.

لیلی گفت...

یعنی من عاشق اون عکسش شدم. همیشه از خودم می پرسیدم که یعنی چی که آراز اینهمه عشق ماشینه. باور می کنی این عکس خیلی کمکم کرد؟ انگار از این زاویه یه جور دیگه دیده میشن... درباره عکس پایینی هم می خوام یه چیزی برات تعریف کنم. یه بار که بچه بودم یکی از بزرگترها بهم گفت که اگه یه نقاشی خوب بکشم می فرستدش برای برنامه کودکان تا پخش بشه (یادته با دست می زاشتن نقاشی ها رو جلوی دوربین؟)

لیلی گفت...

من هم برای اینکه بهترین نقاشی رو بکشم یه آدم کشیدم با کل دستگاه گوارشش تقریبا یه چیزی تو مایه های نقاشی فراز. نشون به این نشون که کلی توبیخ (!) شدم و نقاشی رو هم سالها بعد از لابلای کاغذهای زباله پیدا کردم... و فکر کن که هیچ وقت نفهمیدم چرا... خلاصه شک دارم معلم توضیح نقاشی رو خواسته باشه، ولی برای اون ماه و ستاره باید بهش آفرین گفت.... همون طور که تو با گذاشتن این نقاشی یه جورهایی بهش آفرین گفتی...

تولدی دیگر گفت...

آره عزیزم 47 سانتی ها، فوقش 50 سانتی ها به چشم بهم زدنی بزرگ میشن. خوبه که لحظه هاشون اینقدر خوب و با دقت دیده و بررسی میشه.ببوس این پسر بزرگ شده رو. دیکته نوشتنش خیلی باید بهت احساس غرور بده، مگه نه؟

ننه قدقد گفت...

لیلا جون دیگه نمی نویسی؟ کجایی خواهر؟ یعنی فیلتر شکن پیدا کردن اینهمه سخته؟

مامان شنتیا گفت...

لیلای عزیز
بعد عمری تن به استفاده از فیل تر شکن دادم. (شدیدا نسبت به این موضوع موضع داشتم که دلیلش عصبانیت و اعتاضم به فیل تر شدن بود)
حالا که اومدم می بینم نیستی. مدت هاست که چیزی ننوشتی.
نمی دونم چرا یکدفعه زدم زیر آواز" لیلای من کجااااییی؟ لیلا چه بی وفاااایی......................"



کاش بیای

Google Analytics Alternative