ماشالله و ایشالله

فراز خیلی دوست داره مثل بزرگا حرف بزنه و کم نیاره . ولی خب،به تبع سنش،  هنوزقدرت تجزیه و تحلیل درست از اون‏چیزی که  می‏شنوه و می‏گه نداره. نمونه‏ها‏ش:

رو به مادربزرگش: شما هم مثل مادربزرگ یاسین برید مکه دیگه ماشاالله! ( در اینجا ماشالله به جای ایشالله به کار رفته! )

**

از بیرون خوشحال و مغرور برگشته و رو به من: مامان. نمی‏دونی چی شد؟!  من خوردم زمین. بسم الله الرحمن الرحیم هیچی‏م نشده! ( بسم الله ...به جای خدا رو شکر!!)

**

داشت  همه برنامه های زندگانی و حیات‏مون روبه سمع و نظر مربی کانونی‏ش (حالا یک روز در هفته می‏دیدش ها) می‏رسوند، این یکی هم روش؛ "ما این چهارشنبه نیستیم. قراره بریم ختم دایی محمود. دایی محمود دایی مامانم بود که پارسال خدا رو شکر شد! ( دقیقاً نمی‏دونم این خدا رو شکر به معنی خدا بیامرزه یا مرحوم یا چی؟!)

**

با لگوهاش برج ساخته بود. با هیچان اومده تو آشپزخونه و دادارادودو کنان به من می‏گه: مامان. ببین. بیا ببین  ایشالله میشالله چه برجی ساختم(!!)