طهران شب از تو دور است!!*

آقای شهردار، دستت درد نکنه به خاطر زحماتی که می‏کشی برای بَزَک دوزَک این شهر.
روزی نشده که وقتی از بزرگراه‏ها‏ش رد می‏شم و فقط گل و بلبل و نقاشی و چمن و تزئینات و آدمای مشغول به این کارا رو می‏بینم به یاد تشکر از تو نیفتم.
یه کاری کردی که بعضی وقت‏ها، بخصوص تو اون ساعت‏های کم ترافیک و خلوت، بخصوص وقتی هوا یه نمه ابریه، یا یه نمه کوچولو بارون می‏یاد، انقدر همه چی در اثر قشنگی کنار جاده ها و اتوبانها قشنگ به نظر می‏رسه که که آدم به این فکر نمی‏کنه که این شهر دهنش کجه و دماغش اُوِر سایزه و کچله و موی زائد داره و کلن کله‏ش بی‏تناسبه با اندامش . آدم فکر نمی‏کنه به اون دندون‏های خرابی که پشت رژ لب قرمز قایم شده. آدم فکر نمی‏کنه به اون زخم‏ها و خط رنج و دردی که زیر این پوست پوست پنکیک خورده مخفیه. آدم فکر نمی‏کنه که زیر این‏همه بَتونه‏کاری یه خال‏هایی وجود داره که فکر آدما بیش از حد مشغولشونه و دیگه وقتی برای فکر کردن به زیاد شدن خال‏ها و یه نقطه ها و دون دونای مهمتر، که باید فکر بهشون مشغول باشه وجود نداره. آدم فکر نمی‏کنه به اینکه....
بگذریم.
خلاصه اینکه برای ثبت در تاریخ و فراموش نکردن این اردیبهشت ماه جلالی گل و بلبل این شهر تو این سال به نسبت پربارون، دلم نیومد که اینجا ننویسم که "دست تو هم درد نکنه آقای شهردار"!
.
.

* نمی دونم شعر این ترانه سروده کیه ولی هرچیه یه زمونایی، امیر کریمی این ترانه رو می‏خوند