مادر من یک زمانهایی ، تا یاسر عرفات رو تو تلویزیون نشون میداد شروع میکرد به: ای بر پدرت یاسر عرفات، دزد، آدم فروش و...(و فحشهایی در این حد!).
قضیه این بود که تو همون سالهای اول انقلاب- وقتی من خیلی کوچیک بودم و چیزی یادم نمیاد از اونموقع ها- مامان من و همسایۀ خدابیامرزمون که از بس باهاش عیاق (املاش درسته؟) بودیم بهش میگفتیم فاطی عمه، تو حیاط نشسته بودند و داشتند هی غیبت این و اونو میکردند. همین موقع زنگ درو میزنند و وقتی در باز میشه، یک نفر شروع میکنه از مردم فلسطین و حماسۀ اونها و اینکه کارجهودها رو فقط یاسر عرفات تموم میکنه ونه هیچ کس دیگه و اینکه الان یاسر عرفات اگه یک ذره پول بیشتر داشت چه قدر زودتر این اسرائیلیا رو به سزای اعمالشون میرسوند صحبت میکنه و بعد هم میگه ما و شما که انقلابی هستیم اونا رو درک میکنیم و باید بهشون کمک کنیم!
.
جزئیات اینکه چطور اینا رو گفته رو نمیدونم ولی هرطور که گفته مادر من و فاطی عمه به شدت تحت تاثیر قرار گرفتند و شور انقلابی گرفته بودندشون و...چی کارکردند؟ این دو تا کمکشون رو میکنند اونهم چطوری؟ با طلا! بعله مادر و فاطی عمه هردوتاشون از این گردنبندای گرد الله داشتند- انگار یه زمانی مد بوده- جفتشون همونجا گردنبنداشون رو باز میکنند و تقدیم میکنند و تشکر میکنند از این آدم انقلابی که مثل خودشون به فکر مردم فلسطین هم هست بعد هم می یاند و هی منتظرشنیدن خبر پیروزی یاسر عرفات میشند. وقتی این انتظاره از یکی دو سال فراتر میره و کشور خودشون درگیر جنگ و اون تحریم و قحطی و ...ازهمه مهمتر، گرون شدن طلا و این چیزها میشه به کل نا امید میشند وچون دستشون از همه جا کوتاه بود تنها کاری که میکردند این بود که هروقت یاسرعرفات رو از تلویزیون نشون میداد شروع میکردند به فحش دادن بهش!
ذکر این نکته ها هم فکر کنم ضروری باشه برای درک نتیجه گیری:
- نه مامان من و نه فاطی عمه از اون زنهایی نبودند که خیلی طلا داشته باشند.
- میدونید مامان من یک جو گیر بالقوه است و وقت و بیوقت اینو به فعلیت هم میرسونه، بس که دیدیم -هرچند نه در این حد- ولی تعجب هم نمیکنیم، ولی فاطی عمه، فاطی عمه اصلاً اینطور نبود. به نظرم از اون زنهای بسیار سیاستمدار قرن بوده که اگه یخورده بیشتر سواد داشت مارگارت تاچر رو میزاشت جیب چپش!
با این تذکرات ما به این نتیجه میرسیم که:
"این شور انقلابی چه ها که نکرده"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر