تخیل کودکان

تخیل کودکانتان را تقویت کنید

چرا تشویق به تخیل مهم است؟
کودک شما با 100 بیلیون سلول مغزی زاده میشود. این خودش به تنهایی خیلی جالب است ولی وقتی به مرحلۀ خردسالی میرسد این موضوع جالب تر میشود. هریک از سلولهای مغزی کودک، سیگنالهایی را میفرستد و دریافت می کند که باعث اتصالات میشود وتکرار این اتصالات اجازه میدهد به کودک که فکر کند و یاد بگیرد . از سومین سال تولد، مغز کودک خردسال شما در خدود 1000 تریلون اتصال را تشکیل میدهد که در حدود دوبرابر مقداری است که شما دارید. همین حالا، مغز کودک خردسال شما متراکم تر هست تا بعد ها و این باعث پیشرفت و پیمودن مسیری میشود که او برای ادامۀ زندگیش آن را دنبال می کند.
اتصالاتی که به کرات استفاده شوند، غالب میشود، در حالیک اتصالاتی که استفاده نشود (یا به طور متناوب استفاده نشود)، دیگر زنده نمی ماند. به همین دلیل است که کارشناسان امروزه بیشترین تاکید را در سه سال اول زندگی دارند. هر کاری که شما با کودک خردسالتان انجام دهید از قبیل خواندن، آواز خواندن، و بازی برای خوردن و قدم زدن، کمک می کند به جهش های مغزی کودک. همانطور که شما مواجه می کنید او را با منظره، صدا و حس دیگر، او را تشویق می کنید به استفاده از تخیلش–" نگاه کن ، من یک پلنگم در یک جنگل"، -" بیا فکر کنیم ما یک سفر طولانی را داریم میریم" – با این کار شما باعث میشوید که مغز اون در مسیر تخیل و ابتکار پیش برود .

پیشنهاد مثالهایی

کودک شما طبیعتاً خلاق است—همۀ بچه ها هستند. ولی او ممکن است نداند که چگونه شروع کند.
خواندن داستانهایی همراه همدیگر در مورد سرزمینها و مردم، روش خوبی برای تقویت زندگی فانتزی او هست ، کتابهای مصور که دامنۀ لغات و تصاویر را برای او بیشتر می کند در این راه کمک می کند. (چطوری ممکن است چیزی را تصور کنید که اصلاً ندیدید؟). کتابهایی انتخاب کنید که تصاویر بزرگ و رنگی داشته باشند و از این واقعیت لذت ببرید که همین حالا، قبل از اینکه کودک شما خواندن را یادگرفته باشد و بر ارتباط منطقی وقایع پافشاری کند، شما میتوانید هر چه که میخواهید در ذهن او ایجاد کنید. آنچه که ذهن کودک شما نیاز دارد پس انداز است. تصویر همه چیز را به او نشان دهید از سوسک تا تراکداتیل( سوسماران بالدار عهد ژوراسیک)، صدا برای خیوانات و وسایل نقلیه از خودتان در بیاورید. صداهایی را متناسب با حالتهای شخصیتی مختلف درست کنید و صحبت کنید از آنچه رخ میدد و یا ممکن است برای آن حالت شخصیتی رخ دهد. سعی کنید ویدئو و تلویزیون دیدن را برای او محدود کنید که متصور می کند برای او، با محدود کردن دیدن تلویزیون و ویدئو ذهن فرزندتان آزادی عمل بیشتری دارد برای خلق تصاویر با کمک خودش .

شنیدن داستانهای ساخته شده توسط خودتان خیلی خوب هست و ممکن است حتی بهتر باشد—نه تنها داستانهایی که شما میسازید زاویۀ دید و ایده ای برای خلاقیت آنها ایجاد می کند، بلکه آنها همچنین به عنوان پایه هایی برای شخصیت سازی میتوانند به حساب بیایند. استفاده از کودکتان به عنوان شخصیت اصلی داستانها روش خوبی است برای اینکه شناخت خودش نسبت به خودش را بیشتر کند.
به همین زودیها، فرزند شما خودش داستانها و ماجراهای خودش را به صورت قصه در می آورد. نگران نشوید اگر او اوائل کار، کپی می کند از آنچه شما گفته اید، این روشی است که بچه یاد میگیرند. همانطوریکه قدرت تخیل او بزرگتر میشود، ایجاد سناریوهای ساخته شده توسط او، شما را متحیر می کند.

.
پشتیبانی کنید

تقریباً هر چیزی که برای پشتیبانی تخیل لازم است را انجام دهید. حوله ها میشوند عبا، مهره های پلاستیکی می شوند جواهرات گرانقیمت، زیر پایی بی ریخت حمام به شکل قالیچه جادویی در می آید. حیوانات پلاستیکی کپه شده در یک جا میتواند تبدیل شود به یک جنگل انبوه، بیمارستان حیوانی یا مزرعه.
بهترین روش برای پشتیبانی قوۀ تخیل، ساده ترین آنهاست. وقتی همۀ رویدادها در سر کودک شما روی میدهد، رعایت برخی جزئیات نظیر آنچه شخصیتهای سریالهای تلویزیونی دارند، خیلی هم کمک کننده نیست. لباس بت من فقط میتواند لباس بت من باشد ولی یک کلاه پهن و حوله، کودک میتواند به شخصیت کاملاً متفاوتی تبدیل شود. تماس پیدا کردن بچه ها با آدمای واقعی زیاد، مکانها و رویدادها تا آنجا که ممکن است، بهترین روش برای اشباع بچه با ایده ای گوناگون است .
تهیۀ جعبه ها و سبدهای بخصوص برای نگهداشتن متعلقات میتواند بازیهای تخیلی را حتی بیشتر به صورت ماجرا در بیاورد. بخصوص وقتی که شما چیزی را تصادفی در آنها قرار داده اید در حالیکه که فرزند شما آن را ندیده است (ببینیم امروز این جعبه برامون چی داره) .

.
او رابه بازی: وانمود کردن" تشویق کنید

بچه خیلی چیزها از بین رویدادهای درام و زندگی فانتزی خودشان یاد میگیرند. زمانی که بچۀ شما سناریویی ایجاد می کند و به مردم شخصیت می دهد (" من بابا هستم و تو بچه ای و مریض هستی")، او مهارتهای اجتماعی و زبانیش رو توسعه می دهد. او بر مشکلات احساسی زندگی فائق خواهد آمد وقتی او سناریوهایی را بازی می کند که احساس غم، شادی، ترس و یا ایمنی را در آنها تجربه می کند.
تصور خودش به عنوان سوپر قهرمان، اسب یا جادوگر به او احساس قدرتمندی میدهد و به او یاد میدهد که او میتواند مسئول باشد در شخصیتی که میخواهد به او تبدیل شود. او همچنین دیسیپلین شخصی را تمرین می کند که قوانینی را هم برای خودش و دوستانش وضع کند (قوانیینی که گاهی در بازی بچه ها وجود دارد ، بزرگترها را متحیر می کند). او همچنین شناخت و معلوماتش را راجع به قانون علت و معلولی توسعه میدهد وقتی او تصور می کند که چگونه غورباغه یا سگ میتوانند در موقعیتهای مختلف رفتار کنند.
احتمالاً موقعیتهایی که باعث تصور کردن بیشتر و بهتر میشود، به کودک شما می آموزد که خلاقانه فکر کند و مشکلات را حل کند. در یک تحقیق، نشان داده شد که علاوه بر اینکه قدرت تخیل بچه ها با بزرگ شدن همچنان باقی می ماند، بلکه توانایی حل مشکلات در آنها هم بیشتر است. آدمهای که در بچگی تخیلی بودند، منابع بیشتری از خلاقیت و چاره جویی در موقعیتهای دشوارزندگی دارند .

.
شلختگی را تحمل کنید

تخیل یک کار شلخته ای است، شکی در این باره نیست. زندگی مانند هنسل و گرتل به معنی ریخت و پاش است در اطاق نشیمن. فقط استراتژی کم کردن این ریخت و پاش ها میتواند کمک کننده باشد .
ایجاد محدودیتهایی (استفاده نکردن از شمشیر برای ضرب زدن، پرت نکردن توب ب سر و صورت، خوردن مواد خطرناک پاک کننده) هم برای راحتی خیال شما و شاد ماندن کودکتان ضروری است. روانشناسان معتقدند که دوستان خیالی هم خوب هستند ولی اگر فرزند شما شروع کرد به مقصر دانستن دوست خیالی در برخی کارهایی که انجام داده، این زمانی است که شما باید مراقب باشید و چک کنید.
تا آنجا که میتوانید ، اجازه دهید که به زندگی فانتزی و خیالی خودش ادامه بدهد. واقعیت اینکه میز ناهار خوری اطاق نشیمن بخاطر اینکه کلبۀ اسکیموها شده است و برای ناهار استفاده نمی شود ، به شما این بهانه را میدهد که یک پیک نیک در کف اطاق نشیمن داشته باشید و لذت بردن از این پیک نیک بستگی به خودتان دارد .

.
از غیر متداولها لذت ببرید

وقتی فرزند شما برای سومین روز متوالی میخواهد که لباس فضایی در خیابان بپوشد (یا با بالهاش حرکت کند)، شما گیج خواهید شد. بالغین یک مرز مشخصی بین رفتار در خانه و در میان جمع دارند. پوشیدن لباسهای کهنۀ بودار و یا دمپاییهایی که شبیه سگ هستند ولی گوش خرگوشی دارند ممکن است در خانه بد نباشد ولی در سوپر مارکت نه، و سخت است قبول کردن اینکه بچه ها نمی توانند این را درک کنند. ولی وقتی مواجه میشوید با این صحنه ها، بخاطر بیاورید که فرزند شما چنین مرزهایی را نمی شناسد و جای نگرانی نیست. این فقط به معنی این نیست که او در دنیای فانتزی خودش گم شده است، بلکه این میتواند به این معنی باشد که او دوست ندارد بازی را تمام کند و این بازی را دوست دارد.
به عبارت دیگر، شما ممکن است آنها را درک نکنید ولی با درک تخیلات آنها وسعی در عاقلانه دیدن تخیلاتشان، شما توشۀ خوبی را همراه آنها می کنید.

.
بشنوید و تشکر کنید

آلیس" در ذهن لویس کارول شکل گرفت ولی اگر او نمی نوشت ماجراای آلیس را ، ما از بسیاری جهات، کم داشتیم، قسمتی از تخیل این هست که یاد بگیریم چگونه آن را به اشتراک بگذاریم.
بهترین روش برای کمک به خردسال برای کمک به حرکتش در این مسیر این است که به او گوش بدهیم. قابلیتهای کلامی خردسالان خیلی زیاد نیست، ولی آنها با تمرین کردن بهتر میشوند.
ماجراهای روز مره را به صورت داستان در بیاورید مثلاً" یکی بود، یکی نبود، یک سگی بود که با دختری به نام مولی زندگی می کرد و آنا دوست داشتند که با هم به پارک بروند. یک روز..." بعد این فرصت را به بچه بدهید که خودش داستان را تغییر دهد و ادامه دهد، اگر اوهنوز به قدر کافی مهارت برای این کار پیدا نکرده است، میتواند شرکت کند به این صورت که مثلاً شما از او بخواهید که اسمها را خودش تعیین کند.
وقتی فرزندتات تصویری میکشد از او بخواهید که آنرا برایتان تفسیر کند. بجای گفتن " چه خونۀ قشنگی"، بگویید "چه رنگهای قشنگی استفاده کردی."
توجه نشان دادن باعث میشود که فرزند شما هر چیزی که میخواهد بشود. ممکن است این توجه کردن، کثیفی و سرو صدا به همرا داشته باشد ولی چرا با جلوگیری از این کار لذت حاصل از آرتیست شدن و یا کاشف شدن و یا آموختن خلق یک شاهکار ادبی را از او دریغ کنیم؟
گوش دادن به او کمک خواهد کرد در تقویت افکار و تخیلاتش واز کجا معلوم، چه بسا به تقویت تخیل شما هم کمک کند.

ترجمه از سایت بیبی سنتر